Onze eerste velddienst

Lieve vrienden,

Gisteren zijn we voor het eerst echt een hele dag in de velddienst geweest. We zijn 's ochtens vroeg (om 8:00) begonnen met een huisje hier in de buurt langs de snelweg. We waren onderweg naar Andradas, in Minas Gerais, de volgende staat hierzo. In Andradas en omgeving wonen verschillende Nederlanders.

Het was best even wennen om om 7:30 een velddienstactie te hebben, maar de opkomst was leuk. Met z'n 7-en zijn we op weg gegaan. Eenmaal in Andradas hebben we 3 adressen kunnen doen. We dachten dat het een goede dag zou zijn, het was namelijk een feestdag in Brazilië. Maar helaas, in Andradas was toch iedereen aan het werk. Wel hebben we een vrouw van een nederlander gesproken. Zij sprak alleen Portugees, maar we hebben toch even een leuk praatje kunnen maken, en voor haar man Nederlandse tijdschriften kunnen achterlaten. Ze vond het wel leuk dat we gekomen waren.

Omdat we met 7 personen waren, en je natuurlijk niet allemaal tegelijk aan de deur kunt gaan staan deden de anderen wat straatwerk. Wij dus, ook, als een ander naar een adres ging. Een man bood ik het traktaatje aan "zou u meer over de bijbel willen weten". Hij zei dat hij de bijbel elke dag las, maar het niet helemaal snapte. Samen met een portugees-sprekende zuster hebben we hem keurig door kunnen verwijzen naar de plaatselijke gemeente... Een hele leuke ervaring dus.

Ons valt heel erg de saamhorigheid van de broeders en zusters hier op. In het centrum van Andradas kwamen we 2 broeders tegen die in de velddienst waren. Heel leuk om een praatje met ze te maken, maar we werden meteen doorverwezen naar een andere broeder, daar moesten we maar even langsgaan. Dat hebben we meteen gedaan, en we mochten met z'n allen binnenkomen. Even plassen, drinken, omkleden (want 'sochtens was het nog fris, maar rond 10:00 al weer erg warm) enz. Heel gezellig.

Ondertussen was een van de broeders die we eerder tegenkwamen klaar met z'n velddienst, en belde op om te zeggen dat hij ook nog een adresje in het NL had. Rij maar achter me aan. 30 km verder, buiten de stad (via een weg vol gaten) kwamen we bij een grote rozenkwekerij aan. De broeder werkte daar, en er vlak bij woont een Nederlander (misschien de eigenaar). Ook deze was niet tuis, helaas, maar we zijn er niet tevergeefs naar toegereden, want ook daar hebben we gepredikt in een - wat zal ik het noemen - veredeld woonwagenkamp. De werkers in de kwekerij wonen daar in huisjes van een meter of 5 bij 10. Een woonkamer en een keuken, een piep-kleine badkamer. Dat is alles wat ze hebben. Alles van beton, zonder afwerking. Maar allemaal, stuk voor stuk heel vriendelijk! Een van de bewoners was een oude studie van een van de zusters die met ons mee was gegaan. We moesten meteen binnenkomen, kregen een rondleiding door de kwekerij en moesten koffie drinken. Heel lief. De koffie was van een plaatselijke koffie-boerderij. Verser kun je 'm niet krijgen, en waarschijnlijk lekkerder ook niet... Achteraf bleek het een koffieboerderij van broeders en zusters te zijn. Dus... Ook in het Paradijs kunnen we rekenen op heerlijke koffie!

Na nog een adresje te hebben gedaan zijn we gaan eten. Je weet wel, de stevige Braziliaanse luch. Heerlijk gegeten. We gingen naar een restaurant bij een wijnmakerij. De prijzen op de menukaart waren redelijk. Als het in euro's was, zou je denken dat het een redelijk betaalbaar restaurant was. Maar het was in R$, dus doe maar gedeeld door 3... Voor ons dus erg goedkoop. We bestelde allemaal wat... Toen de ober de bestelling opnam keek hij al een beetje vreemd. Wat bestellen jullie veel! zei hij... Maar ja, toch maar weggestuurd met onze bestelling. Toen we de kaart nog even bekeken zei iemand, wat staat hier nu... alles is voor 2 personen!!! Dus we waren met 9 personen (een plaatselijke br en zr waren ook meegegaan), en hadden voor 18 personen besteld!! HET WAS ECHT VEEL! Maar LEKKER! Uiteindelijk is alles opgegaan. De malste kip die ik ooit gegete heb, het best gekruide varken, en de filet-mignon... Fantastisch! Dat kunnen ze in Brazilië wel..!

Na het eten nog wat adresjes opgezocht, maar helaas niemand getroffen. De laatste waren adressen die nog nooit zijn getroffen, dus moeten we nog eens terug daarzo. WAT JAMMER! Want naast de aardige broeders en zuster, de vriendelijke mensen in de dienst en het heerlijke eten was ook het uitzicht, de natuur en het weer fantastisch. Onwerkelijk haast. Alsof je naar een natuurfilm kijkt. We hebben bananen aan bomen zien groeien, gezien hoe een koffieplantate er uit ziet, hoe je van een vlak stuk land opeens de bergen in rijd... Onbeschrijfelijk. Probeer maar eens wat van de foto's te bekijken. Ze zeggen natuurlijk lang niet alles, maar je krijgt een beetje een indruk...

Lieve vienden, vandaag (vrijdag) houden we een beetje rustig. We moeten ons nog voorbereiden voor de veragderingen de komende dagen (vanavond TS en DV). Inmiddels is ook ons adres en telefoonnummer toegevoegd hiernaast, dus is iedereen weer helemaal op de hoogte...

Lieve groeten,

Erik en Violette!

KLIK HIER VOOR MEER FOTO´S