Voor zolang als het duurt tenminste….
Lieve vrienden,
We zijn er weer. Na een paar dagen in Holambra 2 te zijn geweest, zijn we weer ‘thuis’ in Holambra (1). Het zijn heerlijke dagen geweest! We hebben echt genoten van het werk dat we konden doen. Er is zoveel te doen daar! Er zijn zoveel leuke adressen, zoveel vriendelijke Nederlanders… Het was gewoon jammer om terug te moeten.
Het is ongelofelijk. Hier in Holambra 1 is al zo lang gepredikt dat veel mensen weer echt Nederlands reageren… Snel “geen interesse” zeggen. In Holambra 2 is het heel anders. Er is daar nog niet veel gepredikt in het Nederlands, met als gevolg dat iedereen ons wil leren kennen. Onze aanwezigheid gaat als een lopend vuurtje door het dorp, en velen zijn nieuwsgierig naar wat we komen doen en wat we te vertellen hebben… Echt heel leuk!
Er zouden daar gemakkelijk bijbelstudies opgericht kunnen worden… als er maar meer tijd was, en er meer aandacht aan geschonken kon worden. Het moet wel op de ‘Brabantse’ manier. Eerst kletsen, dan kletsen, nog even kletsen en dan even wat over de bijbel zeggen. De keren daarna weer, maar steeds iets minder kletsen. Als het gezellig was, mag je terugkomen. Zo moeten ze eigenlijk een bijbelstudie krijgen, zonder dat ze er zelf erg in hebben – net als in Nederland eigenlijk…
De Braziliaanse broeders en zusters snappen dat niet. Het cultuurverschil zullen we maar zeggen. De Braziliaanse manier van prediken is heel anders. Recht voor z’n raap. Voorbeeldje? “Ah, u bent Katholiek? Dan gebruikt u beelden bij uw aanbidding, toch…? Weet u wat de bijbel daarover zegt…? Kijk maar… Ziet u, dat mag helmaal niet!” Lekker tactvol hè! Bij de Brazilianen werkt het, kijk maar naar de toename hier, maar bij de Nederlanders loopt het toch niet lekker… ra ra hoe kan dat…?
We proberen het groepje uit Campinas dat voorzichtig te vertellen. We hebben uitgelegd dat Nederlanders net bruine bonen zijn (dat eten ze hier elke dag, dus dat kennen ze!). Als je die koopt in de winkel, zijn ze gedroogd, en heel hard. Ze moeten eerst weken/wellen, dan kun je ze koken, en als ze (heel) lang hebben opgestaan, kun je ze eindelijk eten… Zo is het ook met Nederlanders – ze zijn niet meteen ontvankelijk voor het goede nieuws, ze moeten eerst langzaam wennen (wellen) door leuke en gezellige gesprekjes, dan langzaam koken en gaar worden door ze langzaam op te warmen voor de bijbel en nog meer leuke gesprekjes, voordat je ze met het goede nieuws kunt bereiken! Dus: “Holandeses parecem Feijão” ofwel “Nederlanders lijken op bonen” is hier een gevleugelde uitspraak geworden…
Dus op de Nederlandse manier zijn we aan de slag gegaan in Holambra 2, voor de tweede keer. Het was gezellig. We hebben een boel gezellige gesprekjes gehad, en ook regelmatig de bijbel kunnen gebruiken. Er is een gemakkelijk onderwerp waar mensen graag over praten hier en dat is de (corrupte) regering… Dan is het stapje naar Gods Koninkrijk natuurlijk snel gemaakt, en de mensen waarderen dat wel… De meeste zijn katholiek, dus ze bidden er al heel hun leven om, en als je ze dat duidelijk maakt, worden ze langzaam enthousiast. Inmiddels is het een beproefde tactiek geworden, en het werkt altijd. Zo kun je de Nederlandse bonen als het ware in de snelkoker doen… We denken dat er wel 3 of 4 bijbelstudies haalbaar zouden zijn als je meer tijd in Holambra 2 zou hebben… Misschien de volgende groep. We hopen het! Wij hebben in elk geval fijn voorwerk kunnen doen, en er echt van genoten!
Wat staat er de LAATSTE 2 WEKEN op het programma? Eerst gaan we er lekker met z’n 2tjes even tussen uit. Zaterdag vertrekken we weer hier, we gaan dan naar Ubatuba, weet je wel, waar we al eerder “gepredikt” hebben aan het strand. We gaan daar “nabezoeken” brengen…. ;-) Serieus hoor, we hebben daar nog steeds een flink aantal adressen, en echt een paar nabezoeken, dus we gaan daar aan de slag, en pikken meteen een paar dagen vakantie mee aan het strand! We hebben er zin in! Het is hier heerlijk weer! Een tikje te warm voor de velddienst, maar voor het strand is het PERFECT!
Tot snel weer (natuurlijk hier op het blog, maar inmiddels ook “Live” weer tot snel!)
Lieve groeten,
Erik en Violette
Lieve vrienden,
We zijn er weer. Na een paar dagen in Holambra 2 te zijn geweest, zijn we weer ‘thuis’ in Holambra (1). Het zijn heerlijke dagen geweest! We hebben echt genoten van het werk dat we konden doen. Er is zoveel te doen daar! Er zijn zoveel leuke adressen, zoveel vriendelijke Nederlanders… Het was gewoon jammer om terug te moeten.Het is ongelofelijk. Hier in Holambra 1 is al zo lang gepredikt dat veel mensen weer echt Nederlands reageren… Snel “geen interesse” zeggen. In Holambra 2 is het heel anders. Er is daar nog niet veel gepredikt in het Nederlands, met als gevolg dat iedereen ons wil leren kennen. Onze aanwezigheid gaat als een lopend vuurtje door het dorp, en velen zijn nieuwsgierig naar wat we komen doen en wat we te vertellen hebben… Echt heel leuk!
Er zouden daar gemakkelijk bijbelstudies opgericht kunnen worden… als er maar meer tijd was, en er meer aandacht aan geschonken kon worden. Het moet wel op de ‘Brabantse’ manier. Eerst kletsen, dan kletsen, nog even kletsen en dan even wat over de bijbel zeggen. De keren daarna weer, maar steeds iets minder kletsen. Als het gezellig was, mag je terugkomen. Zo moeten ze eigenlijk een bijbelstudie krijgen, zonder dat ze er zelf erg in hebben – net als in Nederland eigenlijk…
De Braziliaanse broeders en zusters snappen dat niet. Het cultuurverschil zullen we maar zeggen. De Braziliaanse manier van prediken is heel anders. Recht voor z’n raap. Voorbeeldje? “Ah, u bent Katholiek? Dan gebruikt u beelden bij uw aanbidding, toch…? Weet u wat de bijbel daarover zegt…? Kijk maar… Ziet u, dat mag helmaal niet!” Lekker tactvol hè! Bij de Brazilianen werkt het, kijk maar naar de toename hier, maar bij de Nederlanders loopt het toch niet lekker… ra ra hoe kan dat…?
We proberen het groepje uit Campinas dat voorzichtig te vertellen. We hebben uitgelegd dat Nederlanders net bruine bonen zijn (dat eten ze hier elke dag, dus dat kennen ze!). Als je die koopt in de winkel, zijn ze gedroogd, en heel hard. Ze moeten eerst weken/wellen, dan kun je ze koken, en als ze (heel) lang hebben opgestaan, kun je ze eindelijk eten… Zo is het ook met Nederlanders – ze zijn niet meteen ontvankelijk voor het goede nieuws, ze moeten eerst langzaam wennen (wellen) door leuke en gezellige gesprekjes, dan langzaam koken en gaar worden door ze langzaam op te warmen voor de bijbel en nog meer leuke gesprekjes, voordat je ze met het goede nieuws kunt bereiken! Dus: “Holandeses parecem Feijão” ofwel “Nederlanders lijken op bonen” is hier een gevleugelde uitspraak geworden…
Dus op de Nederlandse manier zijn we aan de slag gegaan in Holambra 2, voor de tweede keer. Het was gezellig. We hebben een boel gezellige gesprekjes gehad, en ook regelmatig de bijbel kunnen gebruiken. Er is een gemakkelijk onderwerp waar mensen graag over praten hier en dat is de (corrupte) regering… Dan is het stapje naar Gods Koninkrijk natuurlijk snel gemaakt, en de mensen waarderen dat wel… De meeste zijn katholiek, dus ze bidden er al heel hun leven om, en als je ze dat duidelijk maakt, worden ze langzaam enthousiast. Inmiddels is het een beproefde tactiek geworden, en het werkt altijd. Zo kun je de Nederlandse bonen als het ware in de snelkoker doen… We denken dat er wel 3 of 4 bijbelstudies haalbaar zouden zijn als je meer tijd in Holambra 2 zou hebben… Misschien de volgende groep. We hopen het! Wij hebben in elk geval fijn voorwerk kunnen doen, en er echt van genoten!
Wat staat er de LAATSTE 2 WEKEN op het programma? Eerst gaan we er lekker met z’n 2tjes even tussen uit. Zaterdag vertrekken we weer hier, we gaan dan naar Ubatuba, weet je wel, waar we al eerder “gepredikt” hebben aan het strand. We gaan daar “nabezoeken” brengen…. ;-) Serieus hoor, we hebben daar nog steeds een flink aantal adressen, en echt een paar nabezoeken, dus we gaan daar aan de slag, en pikken meteen een paar dagen vakantie mee aan het strand! We hebben er zin in! Het is hier heerlijk weer! Een tikje te warm voor de velddienst, maar voor het strand is het PERFECT!Tot snel weer (natuurlijk hier op het blog, maar inmiddels ook “Live” weer tot snel!)
Lieve groeten,
Erik en Violette
5 opmerkingen:
Hai lieve luitjes,
wat goed dat je even een paar dagen lekker met z`n tweetjes er tussen uit gaat.
lekker even genieten van het strand en de leuke nabezoeken daar.
we bellen nog of mailen voordat julie terug gaan.
liefs andre en lola
leuke illustratie van die bonen!!
Zo he nog zo veel te doen... Besef daardoor wel weer dat er nog best veel te doen hebben op onze aardbol. Natuurlijk weet Jehovah wanneer het genoeg is maar als ik jullie zo je ervaringen lees helpt me dat wel om te bedenken dat er nog veel mensen in de waarheid zouden kunnen komen. Hier in het gereformeerde Hardinxveld vergeet je dat wel eens. Dan denken we wel eens hoe lang nog, maar er kunnen nog zoveel mensen gered worden. Dus fijn om dat eens van de andere kant van de wereld te horen! Veel plezier nog met z'n tweetjes daar de laatste 2 weekjes. Lieve groetjes, Richard & Monique
Oh ja als jullie nog tijd vinden om Ralph z'n belevenissen in Suriname te lezen (al heeft ie niet zo gemakkelijk een internet verbinding) kunnen jullie die lezen op ralphheerschap.blogspot.com Groetjes, Monique
Lieve Erik en Violette, Geniet nog even van jullie laatste weekjes daar. Wat een ervaring he om zo iets te mogen meemaken in een ander land,prachtig om bij zo n wereldomvattende broederschap te horen.Daar kunnen we trots op zijn. Jehovah s zegen en we hopen jullie binnenkort weer van aangezicht tot aangezicht te zien.Tit.3:15 groetjes van Eugene en Grada
Jullie beleven een super tijd je hoeft je niet te vervelen in de organisatie er is altijd wel iets te doen wat in je mogelijheden past.de uitdrukking snijboon konden we al maar dat met die bruine boon vind ik leuk gevonden. We hebben deze week Mari en Rina vanwege de pio school die voor de helft uit antilianen bestaat dus het is beslist niet saai elke avond hebben ze wat te vertellen. Zo gaat de tijd lekker snel als je bezig bent, zodat de 4 weken dat Ralph in suriname zit zo voorbij zijn, hij heeft ongetwijfeld veel te vertellen als hij terug is. Wat voor jullie een poosje naar Suriname? (oeps laat je ouders het maar niet horen ) hebben dringend behoefte aan ervaren broeders dus erik mogelijkheden genoeg.Ralph gat per 1 sept. met de pio beginnen kan hij een goede start maken in suriname. Eef & Christa
Een reactie posten