Lieve vrienden,
Daar zijn we weer… Vorige week zaten we nog aan het strand (voor de velddienst hoor) en deze week zaten we diep in het binnenland… (ook voor de velddienst, natuurlijk) We zijn in Holambra II geweest.
Het plaatsje Holambra (I) waar we wonen, is in 1948 gesticht, en veel Nederlandse boeren hebben zich hier gevestigd. Toen in 1960 het hier wat krapper werd, is een nieuwe kolonie gesticht. Holambra II. Verschillende Nederlanders van hier zijn daar naartoe verhuisd, omdat alles wat ruimer is opgezet, en er meer plaats is. Ook zijn er een boel Nederlanders vanuit NL gekomen. Het is een drukke bedoeling daar. Een beetje minder luxe dan hier, vooral minder asfalt, en vooral veel meer stof.
Holambra 2 ligt op zo’n 300 km van Holambra 1, inde buurt van Paranapanema. Om in Holambra 2 te komen moet je een flinke omweg om een groot meer maken, of oversteken met a balsa – het vlot. Aangezien we toch toeristen zijn, hebben we voor het vlot gekozen. Het was gewoon een veerpont hoor, een beetje anders als we ze gewend zijn, maar toch – een veerpont. Het was heerlijk weer en windstil, dat levert altijd mooie plaatjes op.
Maandag ochtend zijn we in Holambra 1 gebleven voor wat nabezoeken en we zijn tegen 12-ven gaan rijden. We zijn na een rit van zo’n 5 uur (inclusief wachten op het vlot) in Holambra 2 aangekomen. Inmiddels was het ook ongeveer 5 uur geworden, en begon het te schemeren. Het was een lange dag rijden. We werden heel hartelijk ontvangen door Celso en Ana, een heel lief echtpaar dat hun huis openstelt voor Nederlandse groepen om hier te prediken. Het was heel gezellig bij hen thuis. We zijn uitstekend verzorgd, luxe ontbijt, uitgebreid lunchen, uitgebreid dineren en ’s avonds nog wat te snacken.
Toen kwam de dinsdag ochtend. Tijd om in de velddienst te gaan. Een broeder die een paar deuren verder een winkeltje heeft, sloot zijn deuren om met ons mee te gaan. Hij wist per slot van rekening precies waar alle Nederlanders woonden. Wij hadden ook wel een lijst en een goede kaart van de vorige groep (bedankt daarvoor trouwens!), maar het is toch makkelijk een local bij te hebben die de weg precies weet. Het was heel leuk. Bij veel adressen mochten we binnenkomen en konden we een praatje maken. Veel personen komen uit Brabant (Middelbeers, Odiliapeel, Best, Bladel enz.) dus dat klikte best goed. Het viel op dat de meeste precies wisten wie we waren en waarvoor we gekomen zijn.
We hebben daarnet even zitten lezen op de blogs van de anderen hier… we lazen over de onderwerpen waar bijvoorbeeld André en Lola over praten in de velddienst – nou wij hebben ander gebied hoor! Echt katholiek en echt Brabants! Eerst wat kletsen, informeren naar hoe het met de koeien, de varkens of de kippen gaat, of over de vraag of de mandarijnen willen rijpen, dan pas voorzichtig over de bijbel beginnen. Soms valt het goed, soms niet… Meestal wel hoor. En bij velen kunnen we toch even de bijbel gebruiken en een stuk of wat teksten voorlezen. Onze thema’s van gesprekken zijn oa het Onze Vader, Wat is Gods Koninkrijk, Wat is Gods Naam enz.
Iets grappigs dat we tegenkwamen was het volgende: Een groepje van 9 vrouwen (allemaal Nederlandse) heeft enkele tientallen jaren geleden een bijbelstudiegroepje opgericht. Ze rouleren de locatie, de gastvrouw heeft de leiding en bereid een onderwerp voor, en samen spitten ze dan een (bijbels)onderwerp uit. We hebben verschillende van deze vrouwen (afzonderlijk) gesproken. Ze vinden het allemaal leuk om te doen. Wij hebben natuurlijk geprobeerd om ze warm te krijgen voor een gestructureerde bijbelstudie. (misschien met een boekje of zo. Wat leert de bijbel echt? bijvoorbeeld). Sommigen stond het idee wel aan. Bij een vrouw hebben we zelfs een paar paragrafen kunnen doornemen. We kunnen haast niet wachten tot we terug kunnen gaan.
De Brazilianen hier weten niet goed wat ze met de Nederlanders aan moeten. De Nederlanders (tenminste sommigen) willen niets met onze Braz. broeders en zusters te maken hebben. Bij sommige personen namen we een Braziliaan mee, maar bij andere adressen zeiden de Brazilianen: “het is misschien goed als jullie hier samen naar toe gaan”. Later komen we er dan achter (in het gesprek met de mensen) dat ze onze brs en zrs maar lastpakken vinden.
Het is dan goed dat we hier zijn… Dan kan er ook hier bij de Nederlanders kostbaar waarheidszaad gezaaid worden. Hoewel het soms schandalig is hoe Nederlanders onze lieve broeders en zusters behandelen en wat ze over ze zeggen. Je krijgt dan soms zin om ze eens flink de waarheid te zeggen – we houden ons toch maar in. Je vangt immers meer vliegen met stroop dan met azijn….
Het waren een paar lange dagen. In totaal hebben we zo’n 50 adressen kunnen doen. Vele van deze personen waren al eens eerder bezocht, en hadden bij de vorige groep interesse getoond, dus daarop konden we dan wat voortborduren. Bij vele anderen hebben we het eerste contact moeten leggen, en ook hier en daar interesse gevonden. Er is toch nog veel werk in Holambra 2. We moeten ook daar nog eens terug.
Morgen (vrijdag) houden we een rustdag. Er moet gewassen, gepoetst en geboodschapt worden… en we proberen ook wat uit te rusten, want het weekend is alweer vol-gepland!
Lieve groetjes,
Erik en Violette
Daar zijn we weer… Vorige week zaten we nog aan het strand (voor de velddienst hoor) en deze week zaten we diep in het binnenland… (ook voor de velddienst, natuurlijk) We zijn in Holambra II geweest.
Het plaatsje Holambra (I) waar we wonen, is in 1948 gesticht, en veel Nederlandse boeren hebben zich hier gevestigd. Toen in 1960 het hier wat krapper werd, is een nieuwe kolonie gesticht. Holambra II. Verschillende Nederlanders van hier zijn daar naartoe verhuisd, omdat alles wat ruimer is opgezet, en er meer plaats is. Ook zijn er een boel Nederlanders vanuit NL gekomen. Het is een drukke bedoeling daar. Een beetje minder luxe dan hier, vooral minder asfalt, en vooral veel meer stof. Holambra 2 ligt op zo’n 300 km van Holambra 1, inde buurt van Paranapanema. Om in Holambra 2 te komen moet je een flinke omweg om een groot meer maken, of oversteken met a balsa – het vlot. Aangezien we toch toeristen zijn, hebben we voor het vlot gekozen. Het was gewoon een veerpont hoor, een beetje anders als we ze gewend zijn, maar toch – een veerpont. Het was heerlijk weer en windstil, dat levert altijd mooie plaatjes op.
Maandag ochtend zijn we in Holambra 1 gebleven voor wat nabezoeken en we zijn tegen 12-ven gaan rijden. We zijn na een rit van zo’n 5 uur (inclusief wachten op het vlot) in Holambra 2 aangekomen. Inmiddels was het ook ongeveer 5 uur geworden, en begon het te schemeren. Het was een lange dag rijden. We werden heel hartelijk ontvangen door Celso en Ana, een heel lief echtpaar dat hun huis openstelt voor Nederlandse groepen om hier te prediken. Het was heel gezellig bij hen thuis. We zijn uitstekend verzorgd, luxe ontbijt, uitgebreid lunchen, uitgebreid dineren en ’s avonds nog wat te snacken.
Toen kwam de dinsdag ochtend. Tijd om in de velddienst te gaan. Een broeder die een paar deuren verder een winkeltje heeft, sloot zijn deuren om met ons mee te gaan. Hij wist per slot van rekening precies waar alle Nederlanders woonden. Wij hadden ook wel een lijst en een goede kaart van de vorige groep (bedankt daarvoor trouwens!), maar het is toch makkelijk een local bij te hebben die de weg precies weet. Het was heel leuk. Bij veel adressen mochten we binnenkomen en konden we een praatje maken. Veel personen komen uit Brabant (Middelbeers, Odiliapeel, Best, Bladel enz.) dus dat klikte best goed. Het viel op dat de meeste precies wisten wie we waren en waarvoor we gekomen zijn.We hebben daarnet even zitten lezen op de blogs van de anderen hier… we lazen over de onderwerpen waar bijvoorbeeld André en Lola over praten in de velddienst – nou wij hebben ander gebied hoor! Echt katholiek en echt Brabants! Eerst wat kletsen, informeren naar hoe het met de koeien, de varkens of de kippen gaat, of over de vraag of de mandarijnen willen rijpen, dan pas voorzichtig over de bijbel beginnen. Soms valt het goed, soms niet… Meestal wel hoor. En bij velen kunnen we toch even de bijbel gebruiken en een stuk of wat teksten voorlezen. Onze thema’s van gesprekken zijn oa het Onze Vader, Wat is Gods Koninkrijk, Wat is Gods Naam enz.
Iets grappigs dat we tegenkwamen was het volgende: Een groepje van 9 vrouwen (allemaal Nederlandse) heeft enkele tientallen jaren geleden een bijbelstudiegroepje opgericht. Ze rouleren de locatie, de gastvrouw heeft de leiding en bereid een onderwerp voor, en samen spitten ze dan een (bijbels)onderwerp uit. We hebben verschillende van deze vrouwen (afzonderlijk) gesproken. Ze vinden het allemaal leuk om te doen. Wij hebben natuurlijk geprobeerd om ze warm te krijgen voor een gestructureerde bijbelstudie. (misschien met een boekje of zo. Wat leert de bijbel echt? bijvoorbeeld). Sommigen stond het idee wel aan. Bij een vrouw hebben we zelfs een paar paragrafen kunnen doornemen. We kunnen haast niet wachten tot we terug kunnen gaan.
De Brazilianen hier weten niet goed wat ze met de Nederlanders aan moeten. De Nederlanders (tenminste sommigen) willen niets met onze Braz. broeders en zusters te maken hebben. Bij sommige personen namen we een Braziliaan mee, maar bij andere adressen zeiden de Brazilianen: “het is misschien goed als jullie hier samen naar toe gaan”. Later komen we er dan achter (in het gesprek met de mensen) dat ze onze brs en zrs maar lastpakken vinden.
Het is dan goed dat we hier zijn… Dan kan er ook hier bij de Nederlanders kostbaar waarheidszaad gezaaid worden. Hoewel het soms schandalig is hoe Nederlanders onze lieve broeders en zusters behandelen en wat ze over ze zeggen. Je krijgt dan soms zin om ze eens flink de waarheid te zeggen – we houden ons toch maar in. Je vangt immers meer vliegen met stroop dan met azijn….
Het waren een paar lange dagen. In totaal hebben we zo’n 50 adressen kunnen doen. Vele van deze personen waren al eens eerder bezocht, en hadden bij de vorige groep interesse getoond, dus daarop konden we dan wat voortborduren. Bij vele anderen hebben we het eerste contact moeten leggen, en ook hier en daar interesse gevonden. Er is toch nog veel werk in Holambra 2. We moeten ook daar nog eens terug.
Morgen (vrijdag) houden we een rustdag. Er moet gewassen, gepoetst en geboodschapt worden… en we proberen ook wat uit te rusten, want het weekend is alweer vol-gepland!
Lieve groetjes,
Erik en Violette
3 opmerkingen:
Dag Erik en Violetta,
Vandaag in het MECC werden de groeten voorgelezen uit Olambra.
We waren erg verrast dit te horen en er was een luid applaus.
We genieten van jullie ervaringen en het is een sport te zien wie van jullie het meest recente bericht weet te brengen.
Ga door met schrijven want alleen de website over Peter en Marcia trekt al zo'n 300 bezoekers, die vast ook weer doorklikken naar jullie blog.
Veel succes daar.
groeten Aat en Joke van Wensveen
Hallo,hier je moeder.We zitten in Valkenswaard om een weekje vakantie te houden.Mae was gelijk thuis en een buurman achter jullie vroeg waar jullie zaten.Verteld jullie zijn in Brasil en dat vond hij wel wat.Jullie hebben ook de groeten van de buurvrouw links.Het is hier heerlijk.We zullen genieten,het is nu mooi weer.Pa zit gelijk in de tuin op zijn klompen.groetjes en tot schrijfs.Ma en Pa heerschap.
Hoi, Violette en Erik. Ik ben weer bijgelezen en vind het leuk te horen dat jullie het naar je zin hebben en leuke ervaringen opdoen in de dienst. We houden het bij hoor!! Veel plezier nog. Veel liefs, Angela en Raymond.
Een reactie posten